بررسی هموارسازی سود در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از استاندارد حسابداری شماره 15 (حسابداری سرمایه گذاری ها)

در شرایطی که نرخ تورم دو رقمی در ایران سودمندی گزارش های مالی ارایه شده شرکت ها ـ بدون تعدیل بابت تورم ـ را با ابهام روبرو می کند، دستکاری و هموارسازی سود می تواند سودمندی چنین گزارش هایی را بیش از پیش زیر سئوال ببرد. در این تحقیق، هموارسازی سود در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از استاندارد حسابداری شماره 15 ایران (حسابداری سرمایه گذاری ها) مورد بررسی قرار گرفته است. این استاندارد با مجاز دانستن استفاده از مبنای «ارزش بازار و یا قاعده اقل بهای تمام شده و خالص ارزش فروش» برای سرمایه گذاری های سریع المعامله، منطقاً ابزاری برای هموارسازی و دستکاری سود به شمار می رود. آزمون های انجام شده بر روی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در سال های 1380 تا 1382 نشان می دهد، اگر چه این ابزار به طور گسترده مورد استفاده قرار نگرفته است، اما هموارسازی سود با استفاده از آن در شرکت هایی که سود حاصل از فروش سرمایه گذاری هایشان غیر صفر بوده است، مشاهده می شود.